Όχι αυτός ο εφιαλτικός Καινούργιος κόσμος που περιγράφει στο καταπληκτικό μυθιστόρημα του ο Χάξλεϋ, με το απολύτως ιεραρχικό και πανίσχυρο κράτος, με τα επιτεύγματα της τεχνολογίας και της γενετικής μηχανικής, της φαρμακοβιομηχανίας και της εφαρμοσμένης ψυχολογίας, της αρνητικής ουτοπίας της ευημερίας της ασφάλειας, μα και της ανελευθερίας.
Αλλά αυτός ο Θαυμαστός κόσμος που μας περιγράφει η φωνή της καταπιεσμένης συνείδησής του. Η φωνή που ξέφυγε από τα ερέβη αυτού του κόσμου για να φτάσει μέχρι εμάς.
<<Έχουμε αισθητήρες στις τσέπες μας που μας παρακολουθούν όπου κι αν πάμε. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό για τα προσωπικά δεδομένα του κάθε ανθρώπου Ένα παιδί που γεννιέται σήμερα θα μεγαλώσει χωρίς την ιδέα της ιδιωτικότητας. Δεν θα μάθουν ποτέ τι σημαίνει να έχει κανείς μια ιδιωτική στιγμή, μια μη καταγεγραμμένη σκέψη που δεν θα έχει περάσει από ανάλυση. Κι αυτό αποτελεί πρόβλημα γιατί η ιδιωτικότητα μετράει, είναι αυτό που μας επιτρέπει να καθορίζουμε ποιοι είμαστε και ποιοι θέλουμε να γίνουμε. ...οι μέθοδοι παρακολούθησης όπως περιγράφονται στο βιβλίο ''1984'' του Τζορτζ Όργουελ δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που συμβαίνει σήμερα» Ε.Σνόουντεν
Πριν από λίγες μέρες ξαναδημιούργησα λογαριασμό στο facebook από το οποίο είχα αποχωρήσει λίγο καιρό πριν. Ξαναβουτώντας λοιπόν στα καθ' όλα στάσιμα και λιμνάζοντα νερά του Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου που ζούμε σήμερα, έπρεπε να βρω φίλους. Γιατί σε απομίμηση του παλιού πραγματικού κόσμου, δε νοείτε κοινωνικότητα χωρίς φίλους. Και ενώ στον παλιό κόσμο η φιλία για να σφυρηλατηθεί θέλει παιχνίδι και ταξίδι κι αλητεία, θέλει ξενύχτι κι αμπελοφιλοσοφία, θέλει τέχνη και θυσία, θέλει καυγάδες ,μπελάδες και παιδικά αστεία, στον κατά Zuckerberg κόσμο, αρκούν μερικά κλικ. Σε ελάχιστο χρόνο και με μερικά πατήματα ενός κουμπιού απέκτησα εκατό τόσους φίλους και αν δεν ήμουν ολιγαρκής θα μπορούσα να αποκτήσω χίλιους. Αυτό συμβαίνει από γενέσεως κοινωνικών δικτύων. Αυτό θα κάνουν κτήμα τους οι επόμενες γενιές. Πριν από καμιά δεκαριά χρόνια, ένας 8χρονος τότε πιτσιρικάς και ολοκληρωμένος έφηβος σήμερα, με είχε ρωτήσει: τα windows υπήρχαν από πάντα; Οι επόμενες φουρνιές παιδιών, οι γενημένες εντός των συνόρων του Brave New World, θα ρωτάνε κάτι παλιούς γραφικούς, εκκεντρικούς, και αναρχικούς τύπους σαν εκείνον τον βιβλιοπώλη που ζούσε εκτός συνόρων στο 1984:
Θείε γιατί εγώ που είμαι 20 χρονών έχω 568 φίλους κι εσύ δεν έχεις κανέναν;
Γιατί εμένα στα γενέθλιά μου μου γράφουν ευχές 450 φίλοι κι εσένα σου χτυπάνε το ποτήρι μόνο τρία άτομα;
Γιατί για κάθε τι που λέω εγώ παίρνω 200 like και μαζί σου διαφωνούν οι άλλοι δυο που κάθονται μαζί σου;
Γιατί μιλάς και γράφεις ενώ μπορείς να τα πεις όλα με ιδεογράμματα;
Απλα Κουκ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου